Martin Parr is een van de bekendste documentaire fotografen van zijn generatie. Met meer dan 100 eigen gepubliceerde boeken en nog eens 30 door Parr geredigeerde boeken is zijn fotografische nalatenschap al gevestigd.

Parr treedt ook op als curator en redacteur. Hij was curator van twee fotofestivals, Arles in 2004 en Brighton Biennial in 2010. Meer recentelijk was Parr curator van de Barbican tentoonstelling Strange and Familiar.

Parr is sinds 1994 lid van het Magnum agentschap en was voorzitter van 2013 - 2017. In 2013 werd Parr benoemd tot gasthoogleraar fotografie aan de Universiteit van Ulster.

Het werk van Parr is verzameld door veel toonaangevende musea, zoals de Tate, het Pompidou en het Museum of Modern Art in New York.

Martin Parr richtte in 2017 de Martin Parr Foundation op.

In 2019 hield de National Portrait Gallery in Londen een grote tentoonstelling van Parrs werk getiteld Only Human.

martinparr.com

Martin Parr maakt deel uit van de jury van de winnaars.

Kunst/fotohistorica Sofie Crabbé is actief als curator, auteur en gastprofessor aan LUCA School of Arts en aan KASK & Conservatorium. Ze levert tekstmateriaal in opdracht van kunstenaars, musea, uitgevers en galeries. Daarnaast schrijft ze kunstkritieken en essays voor kunsttijdschriften als HART en Metropolis M. Ze wordt regelmatig gevraagd als spreker, jurylid, gastcurator, gids en recensent.

Sofie maakt deel uit van de finalistenjury.

‍

sofiecrabbe.com

Linda Zhengová is een Tsjechische fotografe en schrijfster die momenteel in Amsterdam woont. Ze gebruikt het medium fotografie om de bestaande grenzen en taboes rond de thema's representatie, seksualiteit en trauma uit te dagen. Haar werk is een kruising van academisch en visueel onderzoek. Op dit moment levert ze redactionele bijdragen aan GUP Magazine, FRESH EYES, Extra Extra en Discarded Magazine, platforms die de ontwikkelingen van de hedendaagse fotografie laten zien. Ze is de auteur van The Ambiguity of Visual Representations of Trauma (2020), Catharsis (2021) en Katabasis (2023). Ze is ook curator van XXX, een publicatie van Discarded Magazine waarin de visie van hedendaagse erotische fotografie wordt getoond.

Linda Zhengová maakt deel uit van de finalistenjury.

‍

lindazhengova.com

‍

Els Opsomer woont en werkt in Brussel en Rufisque, Senegal. Als beeldend kunstenaar onderzoekt ze of artistiek verzet zich kan verzetten tegen de gespannen beeldcultuur die ons overspoelt. Heroeuvre vertrekt vanuit een fotografisch onderzoek, een houding die ook sterk tot uiting komt in haar films. Haar werk komt voort uit een voortdurend groeiend archief van stedelijke beelden [archiefopbouw]. Het is een kritische en visuele interpretatie van onze geglobaliseerde realiteit. Haar werk biedt alternatieve visies& rustgevende beelden om een wereld te overdenken waarin de persoonlijke integriteit voortdurend wordt blootgelegd en uitgedaagd.

Els Opsomer coördineert de master fotografie van Luca School of Arts, Campus Sint-Lukas-Brussel. Ze legt de laatste hand aan haar doctoraat, getiteld - Isee, I see what je don't see - About the visible invisible in times of 'global' terror, bij promotor Prof. dr Hilde Van Gelder aan deKULeuven.    

Haar werk werd tentoongesteld op de 12e Istanbul Biënnale, Brussel Biënnale 1, 7e Kwangju Biënnale en 5e Werkleitz Biënnale. Ze was artist in residence aan de Rijksakademie Amsterdam. Solo tentoonstellingen waren onder andere 'Loop videoart' Barcelona, (E), 'Shadows and Snow', Erna Hecey Gallery, Brussel (B) - '_imovie [1-2-3]_' MACsGrand Hornu (B), 'Time Suspended', Kunsthall, Bergen (N) Witte de With,Rotterdam (NL), Netwerk Aalst.

‍

Olivier Guyaux is een bekende figuur in het Belgische fotografische veld, werkzaam rond de digitalisering en promotie van fotografisch erfgoed. Hij heeft samengewerkt met het Musée de la Photographie in Charleroi, de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten en de Universiteit van Luik.

Naast digitalisering staat hij bekend om zijn innovatieve curatie en verzameling van 19e-eeuwse amateurfotografie. In 2020 lanceerde hij "TinyGallery", een ruimte die analoge fotografiearchieven combineert met meeslepende technologie en een uniek historisch perspectief biedt. Sinds de oprichting heeft dit project 20 fotografen uit 13 verschillende landen samengebracht.

Olivier's invloed strekt zich uit over heel Europa met tentoonstellingen van Parijs, Luxemburg tot Zweden, waarbij hij telkens zijn vermogen laat zien om technologie te laten samensmelten met cultuurhistorische verhalen. Hij is ook bedreven in het samenstellen van tentoonstellingen over analoge amateurfotografie, waarbij hij historische beelden tot leven wekt met zijn creatieve benaderingen en de volgende generatie kunstenaars en historici stimuleert.

‍

Olivier GRASSER is een Franse kunsthistoricus die sinds 2022 directeur is van Contretype / Centred'art pour l'image et la photographie contemporaine in Brussel. Hij is vertrouwd met de uitdagingen van creatie en de noodzaak om artistieke projecten zo goed mogelijk te ondersteunen, en heeft zijn ervaring ontwikkeld op het gebied van hedendaagse kunst, performance en hedendaagse dans, evenals fotografie.Sinds 1998 heeft hij managementfuncties bekleed in verschillende instellingen in Frankrijk en België, waar hij vooral geïnteresseerd was in de problematiek van het publiek en de receptie van kunst.

‍

Pauline Caplet (FR) is fotografisch kunstenaar en curator. Sinds 2012 woont ze in Brussel en in 2020 richtte ze L'Enfant Sauvage op, een tentoonstellings- en creatieve ruimte gewijd aan hedendaagse fotografie.

Door het werk van opkomende en gevestigde fotografische kunstenaars in de schijnwerpers te zetten, draagt Pauline Caplet bij aan het ondersteunen en promoten van fotografische kunstenaars, en introduceert zo nieuw talent bij het publiek.

Ze wordt regelmatig gevraagd om workshops en jury's te organiseren.

‍

‍

Gallery FIFTY ONE is gespecialiseerd in kunstfotografie en werken op papier. Sinds de oprichting in 2000 richt de galerie zich op fotografie uit de 20e en 21e eeuw (vintage, klassiek, mode, Afrikaans en hedendaags). In 2011 startte de galerie een voortdurende dialoog tussen fotografie en werken op papier.

In 2014 opende een nieuwe galerieruimte haar deuren: FIFTY ONE TOO.

In 2018 lanceerde de galerie '28 Vignon Street'; een nieuw online kunstplatform dat inspeelt op de online evolutie op de kunstmarkt.

In 2020 vierde Gallery FIFTY ONE al haar 20e verjaardag, een periode waarin de galerie een sterke (inter)nationale reputatie en publiek wist op te bouwen.

‍