De vijfde editie van de Brussels Street Photography Festival vond plaats van 1 tot 4 juni 2023. Bij de Singles-wedstrijd werden 55 straatfotografen met 65 foto's geselecteerd, en de Series-wedstrijd bestond uit 17 finalisten. Deze 181 foto's werden van 1 juni tot 9 juli 2023 tentoongesteld in het Markiesgebouw.
Deze finalisten werden geselecteerd door Blake Andrews, Sachin Chauhan, Swarat Ghosh, Julie Hrudová, Welmer Keesmaat, Céline Pannetier en Sonia Madrigal. Tijdens het festival koos een tweede jury bestaande uit Mary Gelman, Ilvy Njiokiktjien, Joachim Naudts, Sebastian Steveniers en Sébastien Van Malleghem de winnaars.
De eerste prijs van de Singles-wedstrijd ging naar Armin Graca. De tweede prijs was voor Dewang Gupta. In de Series-wedstrijd won Md Enamul Kabir met het kleurrijke 'To Be Or Not To Be'. De tweede prijs ging naar Jonathan Jasberg met 'Cairo: A Beautiful Thing Is Never Perfect'. Een eervolle vermelding werd gegeven aan Argus Paul Estabrook voor zijn serie 'Fare Adjustment'. De Brusselse prijs ging naar Merlin Meuris.
Naast de finalistententoonstelling vond in het Markiesgebouw ook ‘The BSPF retrospective: an expedition through the eyes of the female finalists’ plaats. Deze selectie richtte zich op de verschillende perspectieven van de vrouwelijke fotografen uit de vorige 4 edities van BSPF. Een derde tentoonstelling werd gepresenteerd in Centrum Hageltoren met foto's van de gerenommeerde gastfotografen die de lezingen, workshops, paneldiscussies, feedbacksessies en fotowandelingen verzorgden tijdens deze festivaleditie of jurylid waren.
Beide locaties samen met Muntpunt en onze hoofdstad Brussel boden ons de perfecte setting voor ons volle programma, mogelijk gemaakt dankzij Mathieu Asselin, Maude Bardet, Christophe Chailloux, Mary Gelman, Welmer Keesmaat, Evelien Kunst, Merlin Meuris, Ilvy Njiokiktjien, Joachim Naudts, Dani Oshi, Céline Pannetier, Vincent Peal, NicolasPetit, Max Pinckers, Jan Rosseel, Valentina Stellino, Sebastian Steveniers, Rose Vandepitte en Sébastien Van Malleghem.
De 2023 BSPF Singles wedstrijd toonde 65 foto's van 55 finalisten.
Finalisten jury: Blake Andrews, Sachin Chauhan, Swarat Ghosh, Julie Hrudová, Welmer Keesmaat, Céline Pannetier en Sonia Madrigal.
Winnaars jury: Mary Gelman, Ilvy Njiokiktjien, Joachim Naudts, Sebastian Steveniers en Sébastien Van Malleghem
De 2023 BSPF Series wedstrijd bevatte het werk van 17 finalisten.
Finalisten jury: Blake Andrews, Sachin Chauhan, Swarat Ghosh, Julie Hrudová, Welmer Keesmaat, Céline Pannetier en Sonia Madrigal.
Winnaars jury: Mary Gelman, Ilvy Njiokiktjien, Joachim Naudts, Sebastian Steveniers en Sébastien Van Malleghem
De winnende foto van de Photomarathon, een 24-uurs wedstrijd met als thema 'Everyday Surrealisme' waarin het bruisende karakter van Brussel centraal staat, werd als gratis ansichtkaart uitgedeeld tijdens de vierde editie van de BSPF.
BSPF-team
De winnende foto van de Online Publieksprijs werd afgedrukt als ansichtkaart en gratis uitgedeeld als souvenir aan bezoekers tijdens de vijfde editie van de Brussels Street Photography Festival.
online, geselecteerd door het publiek
Joachim Naudts (BE, °1982) is sinds 2008 professioneel actief in de hedendaagse beeldende kunst. In 2020 vervoegde hij Kunsthal Extra City als algemeen en artistiek coördinator. Hij is er verantwoordelijk voor de artistiek en inhoudelijke doorstart naar de nieuwe locatie, een voormalige Dominicanenkerk en kapel in hartje Antwerpen. Hij cureerde meer dan dertig tentoonstellingen, waarvan de meeste voor het FOMU (Fotomuseum Antwerpen).
Gedreven door een diepe bezorgdheid over de huidige maatschappelijke uitdagingen, ligt zijn focus voornamelijk op politiek en geëngageerd werk. Hij verzorgde solotentoonstellingen van kunstenaars als Rabih Mroué, Boris Mikhailov, Lynne Cohen, Andrea Stultiens, Patrick Waterhouse, Bieke Depoorter en Broomberg & Chanarin. Omvangrijke thematentoonstellingen waren onder andere "Radically Naive / Naively Radical", "The Still Point of the Turning World" met co-curator David Campany), "Maan/Moon" en "Mijn vlakke land" (beide met co-curator Maarten Dings) en "Power! Photos! Freedom!" (in samenwerking met Human Rights Watch). Hij was redacteur van de FOMU-tijdschriften .tiff en Extra en is momenteel nog steeds betrokken bij hun tijdschrift Trigger.
Samenwerkingen met kunstenaars, curatoren, uitgevers, culturele instellingen, kunstscholen en andere culturele en niet-culturele partners staan centraal in zijn praktijk. Hij heeft masterdiploma’s in Software Analyse en Beeldende Kunst en wordt regelmatig gevraagd als jurylid, gastspreker, curator, auteur, adviseur en gastdocent in het domein van de beeldende kunst en de fotografie.
Ilvy Njiokiktjien is een fotojournalist, filmmaker, podcast host en educator die al bijna twee decennia lang verhalen creëert en deelt. Ze woont en werkt in Utrecht, wordt vertegenwoordigd door VII Photo Agency en is Canon-ambassadeur.
Njiokiktjien is toegewijd aan het documenteren van de sociale en politieke kwesties die onze wereld vormgeven. Haar werk wordt gekenmerkt door een gevoelig oog en een meelevende en persoonlijke relatie met haar onderwerpen.
Twaalf jaar lang legde ze de eerste post-apartheidsgeneratie van Zuid-Afrika vast. Njiokiktjien raakte geïntrigeerd door deze jongvolwassenen en portretteerde hen in haar eigen, persoonlijke en intieme stijl. "Gelijkheid is er op papier, maar een meerderheid van de jongeren gelooft dat blanke Zuid-Afrikanen nog steeds betere kansen hebben, want de erfenis van eeuwenlange ongelijkheid is er nog steeds." Het resultaat is het project"Born Free - Mandela's Generation of Hope", dat leidde tot een documentaire, een interactieve website, een boek, artikelen en een reizende tentoonstelling.
Haar werk met de LGBTQ-gemeenschap in Urkraine in maart 2022 vertelt het verhaal van de liefdes en angsten van mensen - en hun vastberadenheid tegenover de Russische agressie. Njiokiktjiens nieuwste project over co-housing volgt mensen die ervoor kiezen om in niet-traditionele groepen te wonen of die uitgebreide familieleden verwelkomen in een gedeeld huis. Njiokiktjien heeft altijd vooropgelopen met nieuwe methoden van visuele vertelling. Veel eerder begon ze met het combineren van fotografie en film. Ook heeft ze geëxperimenteerd met VR om de verhalen dichter bij het publiek te brengen. Jaren geleden ontdekte ze de waarde van podcasts om verhalen te delen, wat heeft geresulteerd in het hosten van verschillende podcasts en online interviewprogramma's voor VII Insider en Canon.
Sinds 2017 wordt Ilvy vertegenwoordigd door VII Photo, een internationaal collectief van vooraanstaande fotojournalisten dat zich toelegt op het blootleggen van en rapporteren over kwesties over de hele wereld door middel van fotografie en multimedia, en sinds 2012 is ze Canon-ambassadeur. Ze is de eerste vrouw die de Nederlandse Zilveren Camera Award voor fotograaf van het jaar heeft gewonnen en werd in 2013 uitgeroepen tot de allereerste Fotograaf Laureaat van Nederland. Naast talrijke prijzen van internationale organisaties zoals World Press Photo en POYi, zijn Njiokiktjien's foto's verschenen in The New York Times, The Washington Post, National Geographic, The Guardian, Stern, Der Spiegel, TIME en andere belangrijke publicaties. Ze heeft tentoongesteld bij Visa pour l'Image in Frankrijk, New York's Photoville, en musea en festivals over de hele wereld.
Mary Gelman is een Russische fotografe en visuele verhalenverteller.
Na haar studie sociologie is ze zich gaan bezighouden met fotografie. Ze verkent vaak thema's als identiteit en trauma, kwetsbaarheid en veerkracht en probeert stereotypen en vooroordelen aan te vechten. Ze richt zich ook op het leven en de ideologie van alternatieve gemeenschappen en verschillende sociale groepen die te maken hebben met discriminatie. Het belangrijkste onderdeel van haar praktijk is het dieper duiken in de onderwerpen en interacties met mensen, waarbij empathie, vertrouwen en begrip belangrijk zijn.
Mary heeft verschillende wedstrijden gewonnen. Ze ontving de World Press Photo, Leica Oskar Barnack Award, Pictures of the Year, Istanbul Photo Awards, enz. Ze werd gepubliceerd in de Time, The Washington Post, The New York Times, UNICEF, en vele anderen.
Sinds 2008 werkt Van Malleghem aan een drieluik over het rechtssysteem, waarvan Police (2008-2011) en Prisons (2011-2014) de eerste twee delen zijn. Na een uitstapje naar Libië om de ruïnes van Kadhafi's dictatuur te aanschouwen (The Ruins of Power, 2012), richt Van Malleghem zich weer op Europa om de op drift geraakte junks, kunstenaars, andersdenkenden en daklozen die de Duitse hoofdstad opslokt onder de loep te nemen. In 2014 sluit The Last Shelter een reportage af die ontstond op uitnodiging voor een artistieke residentie van twee maanden in Berlijn (2013).
Van Malleghem, geobsedeerd en vastbesloten om de incidentie van het menselijk leven in vraag te stellen, reisde in maart 2016 om lijkenhuizen in de Megalopolis van Mexico City te fotograferen. Later documenteerde hij het leven van Heroïn-slachtoffers in Noord-Frankrijk.
Een artistiek verblijf in Noorwegen (Halsnoy Cloister,2013) ontsteekt een passie voor het Noorden. IJsland en vervolgens Scandinavië wakkeren de vlam verder aan en onthullen een persoonlijke confrontatie met een eindeloze ruimte, een gepassioneerde en brutale ontmoeting. NORDIC NOIR, zijn vierde boek, verscheen in 2017 en werd door Mother Jones geselecteerd als een van de boeiendste fotoboeken van het jaar.
Sébastien Van Malleghem laat zijn sporen na in een traditie van fotojournalisten die sterk gehecht zijn aan de vrijheid van meningsuiting, aan betrokkenheid op het terrein en aan het innemen van een assertief standpunt. De beelden van de auteur zijn ook op grote schaal gepubliceerd, tentoongesteld en beloond over de hele wereld. Sébastien levert regelmatig freelance bijdragen voor De Standaard, TIME en Washington Post.
Sebastian Steveniers is een Belgische documentaire fotograaf die werkt als fotojournalist voor de Belgische krant De Standaard, waar hij dagelijks portretten en verhalen schiet, terwijl hij ook werkt aan verschillende documentaire projecten op lange termijn.
Na een carrière als professioneel basketballer besloot hij terug naar school te gaan. Na een stage aan het RITS in Brussel begon hij fotografie te studeren aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten (KASK) in Gent, waar hij een bachelor in fotografie behaalde.
Sebastian heeft een onmiskenbare nieuwsgierigheid en honger naar verhalen, groot en klein, bekend en onbekend. Altijd aangetrokken tot ongewone onderwerpen en verhalen die niet mainstream of gemakkelijk toegankelijk zijn, gebruikt hij zijn camera als een sleutel om een wereld binnen te gaan of contact te leggen. Het geeft hem een fly-on-the-wall gevoel waardoor hij een tranche de vie even kan ervaren. Hij probeert zijn onderwerp altijd zo objectief mogelijk te benaderen en laat zijn ogen het werk doen. Fotografie helpt hem om bepaalde facetten van het leven beter te begrijpen.
sebastiansteveniers.be
Julie Hrudová (1988) is geboren in Praag, maar woont en werkt nu in Amsterdam. Ze heeft gewerkt met verschillende publicaties en haar fotografie is in talloze shows internationaal tentoongesteld. Hrudová is lid van het Burn My Eye collectief en creëerde het StreetRepeat account op Instagram, dat overeenkomsten binnen de straatfotografie laat zien. In 2022 publiceerde ze een boek genaamd "Chasing Amsterdam", met een serie wekelijkse straatfoto's van de stad, in opdracht van de Nederlandse krant Het Parool.
Winnaar van de 2019 BSPF Singles wedstrijd
Sachin Chauhan is een internationaal erkende straatfotograaf uit India. Hij is afgestudeerd in Journalistiek en Massacommunicatie en heeft stage gelopen bij The Times of India als fotojournalist. Hij fotografeert al 7 jaar en wordt internationaal tentoongesteld. Dit jaar werd Sachin genomineerd voor de Leica Oskar Barnack Award. In 2019 won hij twee Internationale straatfotografie festivals, waaronder de BSPF Singles Contest. Momenteel is hij parttime docent fotografie aan een universiteit.
Winnaar 2019 BSPF Serie wedstrijd
Swarat Ghosh is een Indiase fotograaf uit Kolkata, India. Zijn fotografie is gepubliceerd in verschillende nationale en internationale tijdschriften, waaronder - maar niet beperkt tot - The Washington Post, Burn Magazine, National Geographic Traveller en International Street Photographer. Zijn werk is ook gepresenteerd in Brussel, Londen, Parijs, Glasgow, Istanbul, Thailand, Pondicherry, Mumbai en Hyderabad.
Eerder maakte Swarat deel uit van het mentorprogramma van Agency VII. Verder werd hij genomineerd voor de Joop Swart Masterclass 2019, georganiseerd door World Press Photo. In datzelfde jaar won hij prijzen in de categorieën Series van twee grote straatfotografiefestivals - het London Street Photography Festival en het Brussels Street Photography Festival. In 2017 was hij finalist in Lens Culture, een wedstrijd voor straatfotografie. In 2016 won hij de prestigieuze Neel Dongre Grants Awards forExcellence in Photography, georganiseerd door de India Photo Archive Foundation. In 2018 was zijn werk "Beyond Street" te zien in een afdruktentoonstelling voor het Indian Photography Festival in Hyderabad, evenals een tentoonstelling voor North Carolina's Eyes on Main Street Wilson Indoor Photo Festival. In 2017 werden zijn foto's vertoond op de Odessa/Batumi Photo Days 2017 in Georgië en het Photography Festival Maribor in Slovenië. Zijn eerdere werk werd op verschillende platforms getoond, waaronder het Pondy Photo Fest Pondicherry 2014, in Pondicherry, India.
Welmer Keesmaat is werkzaam als grafisch ontwerper en curator. Hij is initiator van Tique, een magazine en tentoonstellingsruimte voor beeldende kunst, van het fotografieplatform Intimate Structures en van Context creative studio, een grafisch ontwerpbureau.
In deze rollen is hij betrokken bij het samenstellen, vormgeven en presenteren van tentoonstellingen en kunstenaarspublicaties.
Céline is een Franse fotografe gevestigd in Barcelona. Haar werk bestaat voornamelijk uit straatfotografie en documentaire.
Tot Covid was haar enige ding "candid" en niet-geënsceneerde fotografie, maar de opsluiting liet haar kleurrijke composities met voedsel creëren. Ze gebruikt verschillende lenzen, componeert, speelt met de kadering en de producten, lampen en reflectoren... Ze geniet van het fijne evenwicht dat haar toelaat om regelmatig over te schakelen van straatfotografie en haar spontane modus naar sterk geënsceneerde voedselfotografie.
Sonia Madrigal woont en werkt in Ciudad Nezahualcóyotl (Mexico). Haar werk verkent verschillende visuele verhalen om, persoonlijk en collectief, na te denken over gender, het lichaam, geweld en grondgebied, waarbij ze zich voornamelijk richt op het oosten van de metropolitane zone van Mexico City. Ze is lid van het System of Art Creators of México. Ze nam deel aan tentoonstellingen in Latijns-Amerika, Europa en Noord-Amerika en publiceerde haar werk in nationale en internationale media zoals Harper's, Aperture en The Guardian.