Interview met 2017 International Series runner-up Guille Ibanez
Guille Ibanez (1977), geboren in Madrid (Spanje) maar aangetrokken tot Manchester (Verenigd Koninkrijk), waar hij nu woont, is een fotograaf wiens werk zich richt op cultuur, traditie en menselijke interactie. Guille ontwikkelt langetermijnprojecten, meestal in zijn thuisland Spanje, maar hij werkt ook in het Verenigd Koninkrijk en Azië. Religie en menselijk geloof spelen een grote rol in zijn werk, dat deel heeft uitgemaakt van vele festivals in Europa en Amerika. Hij was finalist op prestigieuze festivals zoals de MIFA (Moscow International Foto), StreetFoto San Francisco en het Miami Street Photography Festival.
Hoe is je begonnen met uw fotografische projecten?
Als cinematograaf ben ik altijd geïnteresseerd geweest in de kracht van het beeld om verhalen te vertellen, maar pas onlangs (4 jaar) ben ik fotografie serieuzer gaan nemen omdat ik besefte dat fotografie beter bij mijn persoonlijkheid past omdat het enige wat je nodig heeft je en je camera zijn, in tegenstelling tot film, waar je slechts een onderdeel is van een grotere structuur en de productie (over het algemeen) langzamer en duurder is.
Kan je ons vertellen over uw werk en uw doelstellingen daarmee?
Ik begon veel straatfotografie te maken, maar na een tijdje realiseerde ik me dat ik meer geïnteresseerd was in het uitdiepen van bepaalde onderwerpen en begon ik toe te werken naar een meer documentaire aanpak. Ik wil deze richting verder verkennen en in de toekomst werken aan langetermijnprojecten.
Aan welke andere projecten werkt je en wat is je motivatie?
Ik ben altijd met meerdere projecten tegelijk bezig. Mijn belangrijkste project op dit moment brengt me terug naar Spanje. Dit is een project in ontwikkeling dat begon als een verkenning van religieuze festiviteiten in mijn thuisland en dat al snel verandert in een zoektocht naar het land waar ik geboren ben. Het wordt steeds persoonlijker.
Aan de andere kant heb ik lokale opnamen gemaakt rond de ringweg van mijn woonplaats Manchester. Dit is een heel ander soort fotografie die me dwingt om langzamer te werken en mijn opnamen zorgvuldiger te kiezen.
Ook reis ik om de paar jaar graag naar een voor mij compleet vreemd land om mijn visie op te frissen.
Hoe zit het met uw werkwijze?
In het algemeen werk ik zonder een heel specifiek plan. Als ik op een bepaald evenement fotografeer, ga ik gewoon en fotografeer wat me daar aantrekt. Dat kan een bepaalde compositie zijn, een kleur, een gezicht of meestal een 'moment'. Maar in het algemeen hou ik er niet van om mezelf veel beperkingen of grenzen op te leggen, ik werk beter als ik me vrij voel om te zwerven en te fotograferen.
Kan je ons het verhaal achter de winnende serie vertellen?
Die serie behoort tot een groter project genaamd 'Tierra Santa' dat ik de afgelopen drie jaar heb ontwikkeld en dat gaat over Spaanse tradities en festiviteiten. Dit project is de laatste tijd echter geëvolueerd en veranderd. Het begon als een pure kijk op de specifieke gebeurtenissen (meestal religieus), maar ik heb nu het gevoel dat het meer gaat over wat deze gebeurtenissen omringt en hoe mensen met elkaar omgaan en hoe zij zich verhouden tot hun erfgoed en wortels. Het is ook een zeer persoonlijke onderneming geworden, omdat het me de mogelijkheid biedt het land te ontdekken dat ik een aantal jaren geleden heb verlaten.
Hoe werkt je met series als 'Tierra Santa'?
Het varieert. Bij het Spaanse project onderzoek ik gewoon de plaats waar ik heen ga en maak ik opnamen. Dat betekent veel werk, want ik moet met het vliegtuig reizen en meestal uren rijden om de bestemming te bereiken. Werken met series past heel goed bij mij, want ik ben opgeleid als filmmaker en om een film te maken je moet je een verhaal opbouwen, context vinden, enz....Ik ben geen grote fan van gewoon erop uit gaan en losse plaatjes schieten, ik moet het gevoel hebben dat wat ik fotografeer bij een groter geheel hoort.
Welke ervaringen heeft je opgedaan door deel te nemen aan de BSPF '17?
BSPF '17 was geweldig voor mij. Niet alleen won ik een prijs, wat altijd geweldig is, maar ik ontmoette ook veel collega-fotografen die ik in het verleden via sociale media had leren kennen. Het heeft me ook aangemoedigd om door te gaan met het project. Al met al vind ik BSPF een van de best georganiseerde en interessantste festivals waar ik ben geweest!